این روزها که توی کلوب و اینستا و .. چرخ میزنم ، همش به نوشته هایی برمیخورم که سبکی شبیه هم دارند. روزانه نوشتن؟! یا ی چیزی تو همین مایه ها.
به این فکر میکنم که این جهان مجازی همه رو نویسنده کرده ؟ یا از قدیم هم اینقدر نویسنده داشتیم ؟
وقتی میبینم همه در حال نوشتن هستن ، کمتر دلم میخواد بنویسم
همون حس مزخرف که همیشه داشتم ، دلم نمیخواد کاری رو بکنم که همه انجامش میدن
قضیه وقتی مزخرفتر میشه که وقتی برمیگردم به گذشته ام ، میبینم همه کارهایی که کردم ، همون کارهاییست که بیشتر مردم انجام میدن و بقیه اش هم کارهایی که کمتر مردم انجام میدن
بعد فکر میکنم چرا نمیتونم از کارایی که اغلب مردم از انجامش لذت میبرن ، لذت ببرم؟ چرا باید خودم رو بابت انجام کاری که همه انجامش میدن ، سرزنش کنم ؟!
چرا فکر میکنم نباید باشم چیزی که همه هستن؟!
در حالیکه من همه ام ، یکی از همه ...
مسخره است چیزی رو که الان باید بفهمم ، شاید دم مرگ بفهمم ، در بهترین حالتش البته!!!
